کد مطلب:223975 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

اطاعت خالق و مخلوق
یكی از سنن ربوبی اطاعت است و این اطاعت در شرایط اطاعت ربانی و بندگی پسندیده و اگر بر خلاف اطاعت خدا باشد ناپسند است و لذا امام علیه السلام در این نامه این حقیقت را بحث فرموده كه اطاعت بنده اگر بشكرانه نعمت باشد.



[ صفحه 368]



سپاسگزاری است كه من لم یشكر الخلق لم یشكر الخالق و اگر اطاعت مخلوق در خلاف اطاعت خدا باشد كه یقینا خذلان و زیان غیر قابل جبرانی دارد و عذاب الیمی در پی آن است و لذا در توضیح مطلب می فرماید اطاعت خالق برای بشر بر حسب فطرت و طبیعت و نیاز اولیه اوست و اطاعت از مخلوق بوظیفه انسانیت و مكارم اخلاق بر حسب شكر و سپاس است و در اخبار است وای بر حال كسی كه دوستی و اطاعت خلق را حتی مقدم بر دوستی و اطاعت خدا بدارد چه بجای آنكه بر خلاف موازین كتب آسمانی باشد و چنین كسی هرگز رستگار نگردد - پس باید خلق خدا را برای خدا دوست داشت و اطاعت كرد نه برای امیال و شهوات و منافع احتمالی و لذا در سیر و سلوك عارف دستور داده جز خدا را نبیند و هدفی جز رضای او نداشته باشد و هم را برضای خدا دوست بدارد.